Op eigenzinnige wijze speelt Rembrandt met het licht. Als uit een schijnwerper valt het in alle hevigheid op de tulband en het rechterdeel van het gezicht. De linkerhelft blijft in de schaduw. Dergelijke karakterkoppen
– geen portretten – waren in de 17de eeuw populair; al vroeg werden ze veelvuldig gekopieerd en nagevolgd. Ze werden ‘Turkse tronies’ genoemd.
百度翻译：http://fanyi.baidu.com
